نگاهی به فیلم «ملاقات خصوصی»/ مثل پروانه‌ای در مشت، آسون نمیشه ما رو کشت!
تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۰۴۱۸۵
«ملاقات خصوصی» فیلمی برای حال خوب و لطافت طبع نیست، بلکه اندوهناکت می کند، چرا که اصولا برای همین ساخته شده تا حقایقی را درباره همین شهر، به یاد ما بیاورد.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- سال‌ها پیش، در سال ۲۰۰۰، دارن آورنوفسکی جوان، بر اساس نوولی از هیوبرت سلبی جونیور، یکی از فیلم‌های کالت تاریخ سینما را به اسم «مرثیه‌ای برای یک رویا» رقم زد که بلاتردید یکی از کوبنده‌ترین و تلخ‌ترین آثار هنری درباره مصایب و رنج‌های مواد مخدر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
افول و انحطاط تراژیک معصومیت جوانانه، عشق و مادرانگی که ذره ذره پیش چشم مخاطب ترسیم می‌شود و با موسیقی مبهوت‌کننده‌ی کلینت منسل، بر سر تماشاگر آوار می‌شود، تماشای «مرثیه‌ای برای رویا» را از نظر حسی، به تجربه‌ای سنگین و توان‌فرسا تبدیل می کند، تجربه‌ای که البته باید از سر گذراند تا فهمید زهر «اعتیاد» و اندوه «تنهایی» چگونه انسانیت را مسخ می‌کند.
نویسنده‌ی کتابی که منبع ساخت آن فیلم بود، هیوبرت سلبی جونیور نام داشت که از قضاء، «مرثیه‌ای برای یک رویا» نوعی شرح حال خودنوشت او نیز محسوب می‌شد(و راز تاثیرگذاری و گزندگی کتاب و فیلم نیز همین بود).
سلبی جونیور، جوانی نحیف و بیمار بود که در کف سیاهی و تباهی محله بروکلین نیویورک رشد کرده بود و اعتیاد به هروئین را تا عمق جان تجربه کرده و بارها تا مرز مردن رفته بود.
او در مصاحبه‌ای بعد از به شهرت رسیدن گفت که زمانی تصمیم گرفت نمیرد و خود را از عمق سیاهی محیطی که او را در بر گرفته بود، بالا بکشد، تا در آینده، در لحظه‌ی مردن، وقتی به گذشته‌اش می نگرد، یک «بازنده‌ی مطلق» نباشد.
هیوبرت سلبی جونیور چند سال بعد از آن تصمیم، به یکی از ده نویسنده بزرگ معاصر آمریکا تبدیل شد و در فیلم «مرثیه‌ای برای یک رویا» حضوری کوتاه به عنوان زندانبان دارد.
این داستان از این رو نقل شد که ظاهرا، زندگی نویسنده و کارگردان «ملاقات خصوصی»، چندان هم بی‌شباهت به زندگی سلبی جونیور نیست. به نظر می رسد که امید شمس، خود زاده و پرورده‌ی همان جغرافیایی است که در فیلم تصویر می‌کند(و درست و تاثیرگذار هم تصویر می‌کند). این را می‌توان از مصاحبه‌ی برادرش ایمان شمس، که بازیگر نقش «ایمان» در فیلم هم هست دریافت. ایمان شمس گفته که زمانی قهرمان مسابقه‌ی «مردان آهنین» بوده و نقشی که بازی کرده، شباهت بسیاری به زندگی خودش و رفقایش داشته است.
احتمالا اگر این «تجربه‌ی زیسته» فیلمساز نبود، فیلم این‌چنین در ترسیم روابط و محیط، اثرگذار و واقع‌نما از کار درنمی‌آمد. بخش‌هایی از فیلم حقیقتا تکان‌دهنده از کار در آمده است، مثلا صحنه‌ای که ماموران جلوی مینی بوسی را که به بخش «ملاقات خصوصی» می رود، می گیرند و در لحظاتی حقیقتا پردلهره و اضطراب، «فریبا» را پایین می‌کشند. آن لحظه، گویی صدای نابودی فریبا و ترک برداشتن وجود پروانه از درون را می‌شنویم.
شاید کلیدی‌ترین و البته تکان‌دهنده‌ترین جمله فیلم آن‌جاست که پروانه به فرهاد چیزی به این مضمون می گوید: «چرا ما برای عاشق بودن، مجبوریم خلاف کنیم؟»
و این جمله، یقه‌ی مخاطب را به سادگی رها نمی‌کند، چرا که می‌دانی به شدت حقیقت دارد و همین حالا، در گوشه و کنار همین شهر بزرگ، هستند که برای عاشقی کردن که هیچ، برای گذران زندگی، «ناگزیر» از اموری می شوند که در قاموس قانون خلاف است، ولی در قاموس تنازع بقاء، «ناچاری» نام دارد.
همان‌طور که زندگی آدم‌های فرودست و حاشیه‌نشین شاق و توان‌فرساست، عاشقی آن‌ها نیز می تواند پر از رنج و درد باشد و از این رو، به عنوان مخاطب، در لحظاتی از فیلم منقلب می‌شوی، که می‌دانی این داستان روی پرده، همین حالا در جایی از شهر در جریان است و شاید تنها مهربانی دست تقدیر باعث شده که تو یا هر شهروند دیگر این شهر، بازیگر این تراژدی در زندگی حقیقی نباشی.
چه بخواهیم، چه نخواهیم، چه سیاهنمایی‌اش بدانند، چه واقع‌نماییش بخوانیم، شکل حاشیه‌ی محروم شهرهای بزرگ، وضعیت منتهی الیه پایینی «پایین شهر» در همه جای دنیا چنین است. کما این که زندان هم در همه جای دنیا، مناسبات سخت و خشن و بی رحمانه و مقتضیات و ملزومات خاص خود را دارد.
از دل فقر مطلق، محرومیت مطلق و از دل محرومیت مطلق، خلاف و تبه‌کاری زاده می‌شود، کما این که از محیط خشن زندان، که نقطه‌ی تمرکز خشونت، عصیان و تنازع بقاست، لطافت و شاعرانگی نمی‌توان بیرون کشید.
زندان بالذاته، محل زایش تراژدی است. اگر از شرافت و آبروداری قاطبه‌ی آدم‌های پایین شهر، فیلم می‌سازیم و با همه‌ی سختی‌ها، زیبایی‌های وجودی و کرامت انسانی آن‌ها را همچون برخی فیلم‌های مجید مجیدی ترسیم می‌کنیم، از رنج و مصایب و سیاهی‌هایی که فقر و محرومیت بر ایشان تحمیل کرده هم باید فیلم ساخت و وفادارانه به واقعیت هم باید ساخت. به قول یوسفعلی میرشکاک، در مصاحبه‌ای قدیمی، "از تلخ، پروا نیست. "
سینما در ذات خود، شبیه یک سوپرمارکت است، از این نظر که هم باید برای ذائقه‌ها و سلایق مختلف مخاطب خروجی داشته باشد و هم سلایق و ذائقه‌های مختلف بتوانند درباره سوژه‌های مختلف در آن فیلم بسازند و البته خوب و استاندارد بسازند.
به این معنی، همان اندازه که نیاز داریم برای خندیدن و تفریح کردن با یک کمدی بانمک به سینما برویم، همان اندازه که محق هستیم که برای لطافت طبع، به سراغ تماشای یک فیلم رمانتیک برویم یا با یک فیلم معناگرای کاردرست، دمی گریبان خود را از قیل و قال ناسوت خلاص کنیم، به همان اندازه، گاهی نیاز داریم فیلم‌هایی ببینیم که چُرت ما را پاره کنند و واقعیت را چون شرنگ تلخ، قطره قطره به کام ما بریزند، تا ارتباط ما با ابعاد مختلف جامعه‌ای که در آن زیست می کنیم و با مردمانی از جنس خودمان و از یک آب و خاک، اما با زیستی متفاوت و شرایطی دگرگون، قطع نشود. تردیدی نیست که «ملاقات خصوصی» فیلمی برای حال خوب و لطافت طبع نیست، بلکه باعث ناراحتی و اندوه هم می شود، چرا که اصولا برای همین ساخته شده تا حقایقی را درباره همین شهر، به یاد ما بیاورد. چه می‌شود کرد، برای زیستن در این زمانه و روزگار، باید پوست کلفت‌تر از این حرف‌ها بود و هر از چندی به تاریکی زل زد.
عنوان این یادداشت، ترجیع‌بند ترانه‌ای قدیمی است که درست آن چنین است: «مثل پروانه‌ای در مشت، چه آسون می‌شه مارو کشت». اما تغییری که همسو با موضوع یادداشت در آن داده شد، از این باب است که پروانه‌هایی همچون پروانه‌ی «ملاقات خصوصی»، حتی اگر بخواهند هم نمی‌توانند این قدر ترد و شکننده و لطیف باشند. حتی اگر درون آن‌ها پروانه باشد، بیرون آن‌ها باید پوستی به ضخامت پوست کرگدن باشد تا بار هستی زیستن در آن شرایط را تاب بیاورند. به قول آن ضرب‌المثل فرنگی، "چیزی که تو را نکشد، قوی‌ترت خواهد کرد. "
**سهیل صفاری
منبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو جشنواره فجر بورس قیمت فیلم ملاقات خصوصی امید شمس پریناز ایزدیار جشنواره فجر نقد فیلم مجید مجیدی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت مرثیه ای ملاقات خصوصی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۰۴۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به هیاهوی جدید درباره سریال «پایتخت»
پیگیری‌های رسانه‌ای درباره سرانجام «پایتخت۷» با دو اتفاق سرزبان‌ها افتاد؛ یکی خبر حذف از کنداکتور آی‌فیلم سرو صدایی به پا کرد و دیگری خبری از تولید فصل جدید که نه پایتختی‌ها و نه تلویزیونی‌ها آن را تأیید نکرده‌اند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مهدی نقویان رئیس مرکز سیمافیلم پیش از آغاز سال 1403 به ساخت فصل‌های جدید سریال‌های «پایتخت» و «گاندو» اشاره کرد.
او در گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم به این نکته اشاره کرد: فیلمنامه «گاندو» که فیلمنامه‌اش مراحل تأیید در داخل صداوسیما انجام می‌شود ان‌شاءالله در سال جدید وارد مراحل پیش‌تولید و تولید می‌شود. اگر مشکلی هم پیش نیاید حتماً سریال «پایتخت» جدید را در 1403 می‌بینیم.
اما در طول سال گذشته و سالِ جاری، حواشی دست از سرِ «پایتخت» برنداشت. به طوری‌که چندی پیش در دیدار هنرمندان با پیمان جبلی، سؤالی که از سیروس مقدم کارگردان این سریال هم پرسیده شد همین بود؛ «پایتخت» چه زمانی ساخته می‌شود؟ به نوروز 1404 می‌رسد؟ او هم همچون مدیرانِ‌تلویزیون خیلی صریح و قطعی درباره سرانجام تولید سریال صحبت نکرد و به عبارتِ «تولید سریال در حال پیگیری و مذاکره است» اشاره کرد.
همان نکته‌ای که بارها مدیران سیمافیلم به آن اشاره کرده‌اند که روالِ معمول ساخت سریال‌ها خصوصاً مجموعه‌های چند فصله به همین صورت است. نکته‌ای که سیدسلیم غفوری قائم‌مقام معاونت سیما به آن اشاره کرد؛ "«پایتخت» در حال گفت‌وگو هستند طبعاً به طرح و فیلمنامه خوب و جذابی برسند حتماً امسال در دستور کار قرار می‌گیرد. این روزها دفتر فیلمنامه کارهای جدید در حوزه طنز طراحی می‌کند."
اما دو خبر بار دیگر «پایتخت» را به صدرِ اخبار آورد. ابتدا خبری بود که مثلِ همیشه از درونِ گمانه‌زنی‌ها بیرون آمد؛ «پایتخت7» وارد مرحله پیش‌تولید شده و بازیگران از مردادماه مقابل دوربین خواهند رفت. اول آنکه سارا و نیکا به عنوان دختران نقی معمولی در این سریال حضور نخواهند داشت و ثانیاً سریال برای نوروز 1404 آماده خواهد شد. این نکات هم در رایزنی‌های رسانه‌ای آمده است.
اگرچه پیشتر گروه عوامل پایتخت برای پیدا کردن دو دختر دوقلو برای بازی در این سریال، فراخوان اعلام کرده بودند. شاید گمانه حضور نداشتن دختران نقی معمولی (سارا و نیکا) با این فراخوان جدّی‌تر شده باشد.
البته خبر شروعِ پیش‌تولید سریال و تولید در مردادماه را نه مدیران تلویزیون و نه عوامل «پایتخت» تأیید نکرده‌اند. اما در عین حال پیگیری، مذاکره و رسیدن به یک طرح و فیلمنامه درست نکته‌ای بوده که مدیران سیما و سیمافیلم به آن اشاره داشته‌اند.
«موسی» و «پایتخت» امسال ساخته می‌شوند؟خبر دیگری که برای «پایتخت» در شبکه‌های اجتماعی، حواشی‌ای ایجاد کرد؛ حذف این سریال از کنداکتور شبکه آی‌فیلم است. خبری مبنی بر شروع پخش «پژمان» رسانه‌ای شد که بعد از «پایتخت5» این سریال روی آنتن خواهد رفت. پیگیری‌های خبرنگار تسنیم نشان می‌دهد تلویزیون به دنبال پخش فصل ششم «پایتخت» نیست؛ همان فصلی که آغازِ حواشیِ گروه پایتخت با تلویزیون بود و چند قسمت پایانی هم به سختی و با پیگیری‌های مداوم ساخته و روی آنتن رفت. اما به هر ترتیب تلویزیون تصمیمی برای پخش این فصل ندارد و بعد از پایان فصل پنجم، سریال «پژمان» را از شبکه آی‌فیلم پخش خواهد کرد.
فصل ششم سریال پایتخت به جز پخش اولیه خود در نوروز 1399 هیچگاه به شکل کامل بازپخش نداشت و تنها تکرار آن همان خلاصه شش قسمتی بود که شبکه یک در شب نوروز سال 1400 روانه آنتن کرد.
باید دید بالأخره سرانجام ساخت فصل جدید «پایتخت» به دور از این گمانه‌زنی‌های گهگاه به کجا خواهد رسید؟ آیا بنابر پیگیری‌های متعدد اهالی رسانه و پاسخِ همیشگی مدیران تلویزیون به پیگیری برای ساخت سریال در 1403، این سریال امسال به تولید خواهد رسید؟ به نوروز 1404 می‌رسد و یا در زمانی دیگر تولید و پخش خواهد شد؟
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»